
Τα θηλώματα αποτελούν καλοήθεις βλάβες της επιδερμίδας. Η κοινή ονομασία που χρησιμοποιείται είναι «κρεατοελιές», όμως δεν πρέπει να συγχέονται με τους σπίλους, δηλαδή με τις «ελιές». Αποτελούν μία αρκετά συχνή πάθηση του δέρματος. Συνήθως έχουν μικρό μέγεθος, στρογγυλό, είναι είτε άμισχα είτε με μίσχο, με επιφάνεια λεία ή με την όψη κουνουπιδιού προεξέχουν αλλά είναι καλοήθη και δεν εμπνέουν καμία ανησυχία. Στην περίπτωση που ένα θήλωμα είναι αρκετά ευμεγέθες με λεπτό μίσχο ονομάζεται κρεμάμενη τέρμινθος. Συνήθως εμφανίζονται σε ομάδες το ένα κοντά στο άλλο. Το χρώμα τους ποικίλει, από το χρώμα του δέρματος ως καστανό ή και σκούρο καφέ.
Τα θηλώματα εμφανίζονται το ίδιο συχνά και στα δυο φύλλα. Εκτιμάται, ότι 60% του γενικού πληθυσμού εμφανίζει θηλώματα. Παρουσιάζονται πιο συχνά σε άτομα υπέρβαρα ή παχύσαρκα, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (ίσως εξαιτίας της αύξησης του βάρους και των ορμονικών διακυμάνσεων), σε ανθρώπους με ενδοκρινολογικές παθήσεις (θυρεοειδοπάθειες- διαβήτη) και σε άτομα με κληρονομική προδιάθεση.
Τα θηλώματα είναι ασυμπτωματικά. Ωστόσο είναι αρκετά ενοχλητικά καθώς παρουσιάζουν αίσθημα κνησμού και καύσου, κυρίως το καλοκαίρι και πιθανόν να οδηγήσουν σε μικροτραυματισμούς ή σε δημιουργία φλεγμονής. Ο πολλαπλασιασμός τους οφείλεται σε κάποιον ήπιο τραυματισμό, όπως τριβή με σφουγγάρι, με αλυσίδα που κρέμεται στο λαιμό, ή με το ξύρισμα.
Τα θηλώματα συνιστάται να αφαιρούνται τόσο για λόγους αισθητικής όσο και για λόγους υγείας καθώς η αφαίρεσή τους θα μειώσει τον κίνδυνο να εξαπλωθούν ή να αιμορραγήσουν και να πυροδοτήσουν περαιτέρω φλεγμονή.
Η αφαίρεσή τους μπορεί να γίνει με:
- Κρυοθεραπεία
- Διαθερμοπηξία
- Χειρουργική αφαίρεση
- Laser