Οι μυκητιάσεις είναι συνηθισμένες λοιμώξεις που προκαλούνται από παθογόνα και ευκαιριακά παθογόνα είδη μυκήτων, οι οποίοι αναπτύσσονται όταν βρουν τις κατάλληλες συνθήκες, όπως η ζέστη και η υγρασία.

Οι πιο συχνές μορφές μυκητιάσεων είναι οι ακόλουθες:

  • Ποικιλόχρους πιτυρίαση και άλλες παθήσεις σχετιζόμενες με το Pityrosporum sp. Η νόσος χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση καφεοειδών και λευκωπών κηλιδωδών βλαβών του κορμού και προσβάλλει υγιή ενήλικα άτομα. Μπορεί να συνοδεύονται από κνησμό και απολέπιση.
  • Δερματοφυτίες:
  • Δερματοφυτία του ψιλού δέρματος. Συχνότερη κατάσταση αποτελεί «Το πόδι του αθλητή». Εκδηλώνονται με κνησμό και ερυθρότητα στο πέλμα ή ανάμεσα στα δάκτυλα, που ακολουθείται από απολέπιση και συνήθως συνοδεύεται από δυσοσμία.
  • Δερματοφυτία των τριχών της κεφαλής. H επιφανειακή δερματοφυτία του τριχωτού της κεφαλής συχνότερα προσβάλλει παιδιά προεφηβικής ηλικίας.
  • Δερματοφυτία από κορτικοστεροειδή (tinea incognito). Δερματοφυτία με διαφοροποιημένη κλινική εικόνα λόγω μη ενδεδειγμένης χρήσης τοπικών κορτικοστεροειδών
  • Kαντιντιάσεις του δέρματος και των βλεννογόνων:
  • Στοματική καντιντίαση. Εκδηλώνεται με λευκές βλάβες στο στόμα ή στο φάρυγγα, πόνο και δυσκολία στην κατάποση.
  • Kαντιντίαση του γεννητικού συστήματος. Μυκητιάσεις στην περιοχή των γεννητικών οργάνων (π.χ. κολπίτιδα, αιδοιοκολπίτιδα, βαλανοποσθίτιδα). Εκδηλώνονται με ερυθρότητα και φαγούρα στην περιοχή. Μπορεί να συνυπάρχει πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή ή τσούξιμο στην ούρηση.
  • Δερματική καντιντίαση των πτυχών. Υπέρβαρα και/ή διαβητικά άτομα έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν βλάβες δερματικής καντιντίασης στις περιοχές με υπερβολική εφύγρανση όπως είναι οι μασχάλες, οι μηρογεννητικές και οι υπομαζικές πτυχές.
  • Οι εν τω βάθει μυκητιάσεις, οι οποίες ταξινομούνται σε υποδερματικές οι οποίες είναι πρωτοπαθείς λοιμώξεις του χορίου και του υποδόριου ιστού από μύκητες και σε συστηματικές που αφορούν κυρίως τους πνεύμονες και άλλα όργανα όπου οι δερματικές εκδηλώσεις είναι συνήθως δευτερογενείς αλλά και πρωτοπαθείς μετά από τραυματισμό.
  • Ονυχομυκητίαση. Εκδηλώνεται με παραμορφώσεις στα νύχια (πάχυνση, αλλαγή χρώματος, δυστροφία).

Σε υποψία μυκητίασης πρέπει να γίνεται εργαστηριακός έλεγχος (καλλιέργεια) για επιβεβαίωση της λοίμωξης και ταυτοποίηση του μύκητα. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει ειδικά αντιμυκητιασικά φάρμακα. Στις επιφανειακές μυκητιάσεις, ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να χορηγηθούν τοπικές αντιμυκητιασικές ή και συστηματικέςθεραπείες. Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά της κάθε λοίμωξης.

Είναι πολύ σημαντικό να τηρούνται κάποια απλά μέτρα για την πρόληψη των μυκητιάσεων, όπως:

Για το πόδι του αθλητή:

-Καθημερινό πλύσιμο των ποδιών με προσοχή στα μεσοδακτύλια διαστήματα. Καλό στέγνωμα μετά.

-Χρήση καθαρών καλτσών κάθε φορά και αλλαγή τους όταν ιδρώνουν τα πόδια.

-Χρήση βαμβακερών καλτσών και δερμάτινων παπουτσιών.

-Το καλοκαίρι, ενδείκνυνται χρήση ανοιχτών παπουτσιών.

-Αποφυγή κοινής χρήσης παπουτσιών, καλτσών, πετσετών με άλλους.

-Αποφυγή περπατήματος άνευ υποδημάτων σε δημόσιους χώρους (πισίνες, αποδυτήρια, κλπ.).

Για τις ονυχομυκητιάσεις:

-Χρήση άνετων υποδημάτων.

-Αποφυγή κοινής χρήσης πετσετών.

-Αποφυγή βαθιάς κοπής των νυχιών.

-Απολύμανση των εργαλείων των νυχιών μετά από κάθε χρήση.

Για τις μυκητιασικές κολπίτιδες:

-Αποφυγή ενδοκολπικών πλύσεων με αντισηπτικά.

-Καθημερινό πλύσιμο της περιοχής με νερό και ουδέτερο σαπούνι και καλό στέγνωμα μετά.

-Άμεση αντικατάσταση πάντα του βρεγμένου κάτω μέρους του μαγιό μετά το μπάνιο.

-Στην παραλία, κάθισμα ή κατάκλιση πάνω σε πετσέτα και όχι απευθείας στην άμμο ή στην ξαπλώστρα.

-Αποφυγή κοινής χρήσης πετσετών.

-Αποφυγή χρήσης στενών ενδυμάτων.

-Χρήση βαμβακερών εσωρούχων.

Για τη μυκητίαση στο στόμα:

-Καθημερινή φροντίδα της υγιεινής του στόματος και των δοντιών.

-Αν υπάρχει τεχνητή οδοντοστοιχία, επίσκεψη στον οδοντίατρο κάθε 6 μήνες.

-Αποφυγή αλόγιστης χρήσης αντιβιοτικών.

-Ρύθμιση σακχάρου.

-Αποστείρωση των μπιμπερό.

-Καλό πλύσιμο της στοματικής κοιλότητας μετά την εισπνοή στεροειδών ή αλλαγή της συσκευής.