Οι μυρμηκιές είναι καλοήθεις υπερπλασίες του δέρματος οι οποίες προκαλούνται από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (Human Papilloma Virus-HPV). Οι μυρμηκιές είναι η δεύτερη σε συχνότητα δερματική νόσος μετά την ακμή. Τα παιδιά και άτομα νεαρής ηλικίας προσβάλλονται συχνότερα, λόγω του ανώριμου ανοσοποιητικού συστήματος τους, αν και δεν αποκλείεται η εμφάνισή τους σε οποιαδήποτε ηλικία.
Υπάρχουν πάνω από 70 διαφορετικοί τύποι του ιού HPV που προκαλούν τις μυρμηκιές σε διάφορα σημεία του σώματος (οι διαφορετικοί τύποι του ιού προκαλούν συνήθως μυρμηκιές σε διαφορετικά σημεία). Ο ιός προκαλεί γρήγορο πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται δερματικές βλάβες που είναι περισσότερο ενοχλητικές παρά επικίνδυνες, ωστόσο είναι ιδιαίτερα μεταδοτικές.
Οι μυρμηκιές μπορούν να μεταδοθούν με την απλή επαφή (χειραψία) με μολυσμένο δέρμα ή με μολυσμένα αντικείμενα, σε σημεία που υπάρχει μικροτραυματισμός. Επίσης, μπορεί να γίνει μετάδοση με το άγγιγμα υγρών επιφανειών, όπως δάπεδα σε πισίνες και αποδυτήρια, τα οποία έχουν μολυνθεί από άτομα που έχουν ήδη μυρμηκιά. Τέλος, υπάρχει πιθανότητα να εξαπλωθεί ο ιός από το ίδιο το άτομο στα χέρια στο πρόσωπο μέσω της αφής ή από το δάγκωμα των νυχιών.
Διακρίνονται σε κοινές μυρμηκιές, πελματιαίες μυρμηκιές και ομαλές μυρμηκιές.
Κοινές μυρμηκιές:
Οι κοινές μυρμηγκιές είναι ανώδυνα, καλοήθη, μικρά, στο χρώμα του δέρματος, στρογγυλεμένα εξογκώματα (ιατρικώς καλούνται βλατίδες) με τραχεία υπερκερατωσική επιφάνεια Συνήθως αναπτύσσονται γύρω από τα νύχια, τα δάκτυλα και το πίσω μέρος της παλάμης, αλλά ενδέχεται επίσης να εμφανιστούν στα γόνατα και στο πρόσωπο, κυρίως σε σημεία όπου το δέρμα έχει τραυματισθεί.
Πελματιαίες μυρμηκιές:
Οι πελματιαίες μυρμηγκιές εντοπίζονται μόνο στα πέλματα των ποδιών και συχνά είναι ενδοφυτικές, τείνουν να αναπτύσσονται δηλαδή προς το εσωτερικό του δέρματος. Εξωτερικά, μπορεί να είναι καφέ ή γκρι (με σκούρο κέντρο) και μπορεί να είναι επίπονες. Συχνά επίσης διακρίνονται πολλαπλά μαύρα στίγματα διάσπαρτα στην περιοχή της μυρμηκιάς τα οποία οφείλονται σε αγγεία που έχουν υποστεί θρόμβωση και είναι ένα χρήσιμο σημάδι κατά την κλινική διάγνωση.
Ομαλές μυρμηκιές:
Πρόκειται για επίπεδα εξογκώματα (βλατίδες) με λεία επιφάνεια, κοκκινωπά ή στο χρώμα του δέρματος. Έχουν την τάση να αναπτύσσονται σε μεγάλους αριθμούς, από 20 έως 100 κάθε φορά. Μπορεί να εμφανιστούν παντού, αλλά στα παιδιά εμφανίζονται συνήθως στο πρόσωπο. Στους ενήλικες, εμφανίζονται συνήθως στο πηγούνι και στις παρειές στους άνδρες, ενώ στις γυναίκες εμφανίζονται στις κνήμες.
Θεραπεία:
- Κρυοθεραπεία: Στην κρυοχειρουργική, ή ψύξη των μυρμηκιών εφαρμόζεται υγρό άζωτο. Μια λάθος αντίληψη που έχουν πολλοί είναι ότι πιστεύουν πως η μυρμηγκιά παγώνει ή «καίγεται» αμέσως. Αυτό δεν είναι αλήθεια, καθώς η ψύξη προκαλεί σταδιακή καταστροφή της περιοχής, με συνέπεια να σχηματιστεί μια φλύκταινα (φουσκάλα) γύρω από την μυρμηγκιά. Ο νεκρός ιστός αποπίπτει σε διάστημα μίας εβδομάδας περίπου. Δεν αφήνει ουλή και δεν υπάρχει κίνδυνος εξάπλωσης της μυρμηκιάς.
- Καυτηρίαση: Η καυτηρίαση της μυρμηκιάς είναι μια μέθοδος που καταστρέφει τον ιστό με χρήση ηλεκτρισμού. Για την καταστροφή του ιστού χρησιμοποιείται μια μικρή μήλη, η οποία διαπερνάται από ηλεκτρικό ρεύμα. Η καύση της μυρμηκιάς είναι συχνά η πιο αποτελεσματική μέθοδος.
- Laser: Η αντιμετώπιση της μυρμηκιάς με laser γίνεται με τη χρήση μιας δέσμης έντονου φωτός, η οποία καίει και καταστρέφει τον ιστό της μυρμηκιάς. Συχνά χρησιμοποιείται κάποιο τοπικό ή γενικό αναισθητικό. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται όταν οι μυρμηκιές είναι μεγάλου μεγέθους ή διεσπαρμένες. Συνήθως δεν προκαλεί ουλές. Η πληγή θα προκαλεί πόνο για μερικές μέρες μετά την επέμβαση και υπάρχει ένας μικρός κίνδυνος λοίμωξης.
