Ο ιατρικός όρος για την τριχόπτωση είναι η αλωπεκία. Καθένας μας θα παρατηρήσει κάποιου τύπου απώλεια τριχών στη ζωή του. Κάθε τρίχα έχει έναν κύκλο ζωής, ο οποίος μπορεί να επηρεαστεί από την ηλικία, διάφορα νοσήματα και πολλούς άλλους παράγοντες. Αυτός ο κύκλος ζωής χωρίζεται σε τρεις φάσεις:

  • Αναγενής: Κατά τη διάρκεια της, η τρίχα αναπτύσσεται σταδιακά με ρυθμό ανάπτυξης περίπου 1-1,5cm το μήνα.
  • Καταγενής: Είναι ένα μεταβατικό στάδιο στο κύκλο ζωής της. Η διάρκεια της είναι 2-3 εβδομάδες και είναι η φάση της εξασθένησης και της «προετοιμασίας» της τρίχας για την πτώση της.
  • Τελογενής: Σε αυτή τη φάση η τρίχα παύει να μεγαλώνει συρρικνώνεται και στο τέλος πέφτει. Περίπου το 10% των τριχών σε ένα υγιές τριχωτό. Οι τρίχες που πέφτουν αντικαθίστανται από νέες υγιείς οι οποίες ξεκινούν και αυτές με τη σειρά τους τον ίδιο κύκλο ζωή.

Φυσιολογικά κάθε μέρα χάνουμε 50 με 100 τρίχες τις οποίες μπορεί να παρατηρήσουμε στο μπάνιο μας ή όταν χτενιζόμαστε.

  • Μη ουλωτική αλωπεκία
  • Ανδρογενετικού τύπου αλωπεκία: Η ανδρογενετικού τύπου αλωπεκία είναι η γνωστή φαλάκρα. Εμφανίζεται στους άνδρες αλλά και στις γυναίκες άνω των 40 ετών. Η εμφάνιση αυτού του τύπου αλωπεκίας συνδέεται με την κληρονομικότητα ενός ενζύμου. Προφανώς όσοι έχουν κληρονομήσει την παρουσία του ενζύμου στους θυλάκους της τρίχας θα παρουσιάσουν αλωπεκία σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Παρ’ όλα αυτά ψυχολογικοί παράγοντες επηρεάζουν τόσο την εμφάνιση όσο και την εξέλιξη της αλωπεκίας. Στους άνδρες, η ανδρογενετική αλωπεκία εμφανίζεται κυρίως στην κροταφική, βρεγματική και μετωπιαία περιοχή. Αντιθέτως στις γυναίκες η ανδρογενετική αλωπεκία συνήθως έχει πιο διάχυτη μορφή και δεν αφορά συγκεκριμένα σημεία όπως στους άνδρες.
  • Γυροειδής αλωπεκία: Η γυροειδής αλωπεκία είναι μια αυτοάνοση πάθηση και αφορά και τα δύο φύλα κάθε ηλικίας. Ξεκινά όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται στους ίδιους τους τριχικούς θύλακες, καταλήγοντας στην καταστολή της ανάπτυξης των τριχών. Κλινικά χαρακτηρίζεται από την αιφνίδια εμφάνιση ενός ή περισσοτέρων στρογγυλών περιοχών χωρίς τρίχες στο τριχωτό της κεφαλής, στο γένειο, στα φρύδια ή στις βλεφαρίδες. Προκύπτει πιο συχνά σε ανθρώπους που έχουν οικογενειακό ιστορικό με αυτοάνοσες παθήσεις όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα και κοιλιοκάκη. Ακόμη, υπάρχει και η ολική γυροειδής αλωπεκία η οποία είναι μια πιο προχωρημένη μορφή της γυροειδής αλωπεκίας που οδηγεί σε απώλεια τριχών σχεδόν ολόκληρου του τριχωτού της κεφαλής. Τέλος, η καθολική αλωπεκία είναι η πιο προχωρημένη μορφή της νόσου, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη απώλεια τριχών σε όλο το σώμα.
  • Διάχυτη Αλωπεκία: Η διάχυτη αλωπεκία είναι συχνό φαινόμενο που εμφανίζεται κυρίως στις γυναίκες κατά την ενήλικη ζωή τους και έχει να κάνει με την προσωρινή αραίωση πυκνότητας της τρίχας σε όλο το κεφάλι. Εμφανίζεται μετά απο εγκυμοσύνη, χειρουργική επέμβαση, οξύ/χρόνιο νόσημα, stress, απώλεια βάρους, διατροφικές διαταραχές και λήψη φαρμάκων.
  • Ουλωτική αλωπεκία

Μια σπάνιου τύπου διαταραχή που όχι μόνο προκαλεί μόνιμη τριχόπτωση αλλά και ουλές στο τριχωτό της κεφαλής. Συνήθως προκαλείται από επιπλοκές άλλης πάθησης. Μπορεί να επηρεάσει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες και δεν παρουσιάζεται συνήθως στα παιδιά. Η διαφορά με την γυροειδή αλωπεκία είναι ότι η απώλεια τριχών είναι μη αντιστρέψιμη.

Διάγνωση

Στην αρχή, το πρόβλημα θα εντοπισθεί απο τον ίδιο τον ασθενή ή τον κομμωτή του, ο οποίος θα παρατηρήσει ένα ή περισσότερα κενά στο τριχωτό. Άλλοι ασθενείς αναφέρουν ότι παρατηρούν τούφες μαλλιών στο μαξιλάρι ή στο μπάνιο. Η διάγνωση οποιουδήποτε τύπου αλωπεκίας γίνεται από δερματολόγο μέσα από την κλινική εξέταση, την τριχοσκόπηση και το ατομικό ιστορικό του ασθενή. Συγκεκριμένες αιματολογικές εξετάσεις μπορεί να κριθούν απαραίτητες να αποσταλλούν.

Επιλογές Θεραπείας

Ο τύπος της θεραπείας ποικίλλει αναλόγως της διάγνωσης:

  • Για μη ουλωτικές αλωπεκίες τοπικά σκευάσματα (κορτικοστεροειδή, μινοξιδίλη, ανθραλίνη), ενδοβλαβικές ή συστηματικές θεραπείες με κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται. Αυτόλογη μεσοθεραπεία PRP μπορεί να χρησιμοποιηθεί ενίοτε για βέλτιστα αποτελέσματα. Στην περίπτωση που ενδείκνυται η αποκατάσταση της αραιωμένης περιοχής του τριχωτού της κεφαλής μπορεί να αντιμετωπισθεί με μεταμόσχευση τριχών.
  • Για ουλωτικές αλωπεκίες όπως ο θυλακικός λειχήνας και ο λύκος, συνήθως επιστρατεύονται κορτικοστεροειδή σε τοπικές κρέμες αλλά και διηθήσεις στο προσβεβλημένο δέρμα. Επιπλέον, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και συστηματικές θεραπείες όπου απαιτείται. Για ουλωτικές αλωπεκίες που συνοδεύονται από φλεγμονή η θεραπεία περιλαμβάνει αντιβιοτικά και ισοτρετινοΐνη.